Wat in de veelheid van mijn artistieke en antropologische projecten steeds terug komt is een fascinatie voor paradoxen. Overal om me heen zie ik hoe contrasterende en schijnbaar onrijmbare realiteiten naast en door elkaar heen bestaan. Ik zie hoe mogelijkheden, schoonheid en veerkracht schuurt met onzekerheid, onrecht en destructie. Dit vormt zowel een hoopvol evenwicht als een onhoudbare entropie. Om niet verlamd te raken door zulke paradoxen, onderzoek ik waar ze elkaar raken en hoe ze met elkaar verbonden zijn. 

Samenwerken met Art Partner aan een vraagstuk van een organisatie betekent voor mij de kans krijgen om steeds weer een nieuwe wereld binnen te stappen, zonder vooroordelen te kijken, luisteren, tekenen en proberen te begrijpen wat er speelt. Als kunstenaar-antropoloog wil ik verdiepen wat eenvoudig lijkt, of juist ontrafelen wat verward is. Ik verzet me tegen een eenzijdig narratief en stereotype representaties en poog uitersten dichter bij elkaar te brengen. Ik wil met mijn werk onderlinge betrokkenheid en begrip vergroten, wat ver weg is dichterbij halen en andersom. Of het nu gaat om grote maatschappelijke thema's als migratie of klimaat verandering, spanningen op hiërarchische werkvloeren of om onze persoonlijke, innerlijke dualiteiten. Door te werken op het snijvlak van antropologisch onderzoek en beeldende kunst ontstaan beelden en inzichten die zowel diepgaand als toegankelijk zijn.